Dit is de schijf van vijf die vriendin Lies Petersen in een dorp diep in het Colombiaanse Amazonegebied tegenkwam. Prachtig toch? Bekijk ook het boeiende filmpje youtube #Colombia #Vruchtbare grond in de Amazone en hoor en zie hoe er in dit inheemse dorp gezaaid en geoogst wordt en wat er zoal op tafel komt. Of lees en kijk op het blog van de verhalenvanger ‘Op missie door Colombia’. Daar staat nog veel meer boeiends over Colombia.
Vanmorgen hebben we ons wild geplukt. Aan brandneteltopjes. Gewapend met tuinhandschoenen hebben we vlak bij de Waterpartij in Den Haag een flink stuk bos te grazen genomen en er nagenoeg alle brandnetels onthoofd. Nou is dat in het geval van brandnetels niet zo erg want het plantje groeit gewoon door. Sterker nog, je kunt deze gruweldaad later in het seizoen nog een paar keer ongestraft herhalen. Brandnetels zijn tough guys. Ze zijn niet alleen tough, maar ook heel gezond. De opsomming van de goede eigenschappen die Laurette van Slobbe geeft in haar boek Eten en drinken met wilde planten, beslaat bijna een hele pagina. Brandnetels prikkelen de stofwisseling en zuiveren het bloed. Ze bevatten veel eiwitten, zijn rijk aan mineralen en vitamines zoals vitamine C, B en A. Brandnetels zijn ook waardplanten voor vlinders en voedsel voor wel 100 soorten insecten. Bovendien kun je met een aftreksel van brandnetels (gier) je tuin bemesten. Veelzijdig plantje dus. Het boek is trouwens een absolute aanrader voor wie het hele jaar rond wil weten wat wild …
Wij van sal-t zijn erg van de stamppotten. Erg? Nee toch? Boodschappenlijstje voor 4 personen Krappe kilo kruimige aardappels 1 bekertje crème fraiche 3 bosjes raapstelen 125 gr. roomboter 2 ons blauwschimmelkaas (soort maakt niet uit, welke je lekker vindt!) Tip: Houd de puree warm op het vuur met een warmhoudplaatje eronder. Koude stammpot is minder lekker. Was de raapstelen en laat ze goed uitlekken Meng de boter en schimmelkaas in de keukenmachine of prak ze samen met een vork tot een min of meer homogene boter. Bewaar de boter in een ondiep bakje of vormpje in de ijskast Kook de aardappels in ruim water met zout gaar Pureer de aardappels samen met het bekertje crème fraiche Snijd de raapstelen in stukjes en schep ze door de puree Leg bovenop elk bord met stamppot een stukje blauwekaasboter
De vertwijfeling sloeg toe toen ik vorige week, op mijn verjaardagsfeestje notabene, een stuk varkensschouder van 4 kilo na 3½ uur de oven uit haalde. Wat ik zag leek in de verste verte niet op de pulled pork van de foto in het boek Het perfecte varken van Markus Polman. Onzeker bekeek en betastte ik het vlees dat ik een paar uur eerder, badend in een marinade met veel zoet en zuur, nog vol zelfvertrouwen de oven in had geschoven. Mijn prachtige Doerak varken was nog maar nauwelijks van kleur veranderd en de uienringen in de marinade waren zelfs nog rauw. Het leek nergens naar en worst of all, ik had er weinig fiducie in dat deze bonkige schouder in de 1½ uur die mij nog restte, zou veranderen in iets smakelijks dat zich makkelijk uiteen zou laten trekken als ware het draadjesvlees. Omdat niets doen geen optie was en ik me niet kon verzoenen met het idee dat gebakken eieren een prima alternatief was, besloot ik na mijn twijfels te hebben gedeeld met …
Naar de komst van asperges wordt uitgekeken. Liefhebbers van deze groente houden vol ongeduld de kalender in de gaten en verheugen zich al ver van te voren op het moment dat zij hun tanden kunnen zetten in deze stokoude delicatesse. Een ‘echte’ seizoensgebonden groente so to speak. Nou zijn eigenlijk alle groenten dat natuurlijk, maar asperges is één van de weinige groenten waarvan het seizoen bij een breed publiek bekend is. En waarvan de komst van wordt gevierd, net als bij de nieuwe haring. En dat is leuk want juist die tijdelijkheid maakt het eten van asperges speciaal. Lees lekker verder over asperges op de site van Ecoville, groothandel in biologische groenten, voor wie we dit artikel schreven. Check ook de recepten met asperges op de site van Ecoville, de link vind je onder aan het artikel.
Zijdezachte blaadjes aan frisse knapperige steeltjes die je rauw kunt eten in een stamppot of salade maar ook even snel kunt blancheren of stomen. Raapstelen is een voorjaarsgroente, één van de eerste die van de koude grond in de kas komt. Het zijn dus niet de stelen van rapen, of cimi di rape, die de Italianen graag eten. Raapstelen kun je trouwens makkelijk zelf zaaien en als je dat zou willen, ook als kiemgroente eten. Dan kan je al na 5 dagen oogsten!
Als ik zou moeten kiezen tussen mayonaise en romesco, zou ik het niet weten. Beide sauzen zijn mij even lief. Ik kan ze moeiteloos in grote hoeveelheden weglepelen……Maar bij deze mooie dunne groene asperges, geef ik toch echt de voorkeur aan romesco. Heb je geen gedroogde zoete Spaanse of New Mexico pepers? Gebruik dan pimentón, Spaanse zoete paprikapoeder. Week 2 zoete gedroogde Spaanse pepers minstens een uur in lauw water. Snijd de pepers open en schraap met een mesje het minieme laagje vruchtvlees uit de binnenkant en deponeer het in het bakje van je staafmixer of keukenmachine. Rooster een puntpaprika op laag vuur op een pit van het gasfornuis. Draai de paprika steeds zodat alle kanten langs de vlammetjes komen. De paprika mag zwart zien, dat geeft een lekkere rokerige smaak aan de romesco. Na ongeveer tien minuten kan je het velletje er met een mesje van afschrapen. Dit lijkt een vervelend klusje maar het valt reuze mee. Bak een handje rauwe witte amandelen in een beetje olijfolie lichtbruin en maal ze samen met …
Wat ruik je en wat proef je? Oftewel, wat is het organoleptisch profiel van een olijfolie. Daar ging het om bij de olijfolieworkshop van Marije Passos. Vier oliën zette Marije ons voor, van jong en groen en pittig tot vol en rijp en zacht. Voor wie dacht dat de smaak van olijfolie eendimensionaal is, ging er een wereld aan nuances open. Ruik ik nou fruit of groente? Het lijkt wel banaan! Deze ruikt naar het blad van tomaat, of toch meer naar artisjok? Het was verbluffend hoe herkenbaar de geuren soms waren. Maar ook hoe moeilijk het was om ze te duiden. En dat gold ook voor de geuren van de defecten, of onvolkomenheden die olijfolie kan hebben. Die schotelde Marije ons ook voor. Eerst separaat in piepkleine flesjes. Muffig, ranzig of azijnachtig bijvoorbeeld. Daarna verstopt in een als extra vergine afgekeurde olie. Best moeilijk. Gelukkig vonden wij van sal-t dat niet alleen, maar ook de andere 12 fanatiek snuivende aanwezigen. Bij het proeven van de oliën pijndigden we onze kelen én hersenen over de …
